Ένας θρύλος του αυτοκινητιστικού- αγωνιστικού κόσμου όπου ίδρυσε μια από τς κορυφαίες και
ξακουστές αυτοκινητοβιομηχανίες παγκοσμίως και μια από τις πιο πετυχημένες στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού και την πιο πετυχημένη ομάδα σε τίτλους σε οδηγούς και κατασκευαστές στην ιστορία της formula 1. Ο λόγος για τον Enzo Ferrari όπου με αφορμή την προβολή της ταινίας του στην Ελλάδα στις 25 Ιανουαρίου μας δίνεται η αφορμή για ένα όμορφο αφιέρωμα. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1898 στη Μοντένα της βόρειας Ιταλίας. Από 10 ετών ανακάλυψε το πάθος του για τα αγωνιστικά αυτοκίνητα την ημέρα που ο πατέρας του, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης μηχανουργείου, τον πήγε να παρακολουθήσει το Ράλι του 1908 στην Μπολόνια. Από τότε ανακάλυψε το όνειρό του να γίνει οδηγός αυτοκινήτων. Δεχόταν πιέσεις από τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του να συνεχίσουν το τρέξιμο της επιχείρησης του μηχανουργείου, όμως ο ίδιος ο Enzo ήθελε να γίνει δημοσιογράφος είτε τραγουδιστής (και δη της όπερας), είτε οδηγός αυτοκινήτων, όπως και έγινε. Δεν ήταν από τους καλύτερους μαθητές και το 1915 ένα χρόνο μετά την έναρξη του Α παγκόσμιου πολέμου ο αδερφός του Alfredo είχε κληθεί να υπηρετήσει στο στρατό, όμως πέθανε από τον τυφοειδή πυρετό, ο οποίος είχε πλήξει τότε τα στρατεύματα, ενώ λίγο καιρό πριν έχασε τον πατέρα του από πνευμονία. Ο Enzo Κλήθηκε και αυτός στο στρατό στο ιππικό σώμα με την ειδικότητα του πεταλωτή αλόγων, όμως το 1918 προσβλήθηκε και αυτός από επιδημία επιβιώνοντας από υπερβολική δόση τύχης. Μετά τον θάνατο του πατέρα και του αδελφού του και ενώ η επιχείρηση καταστράφηκε, έψαχνε για εργασία απεγνωσμένα. Πρώτα έκξανε αίτηση στην FIAT στο Τορίνο και δεν έγινε αποδεκτός, ενώ στην συνέχεια οδήγησε σε αγώνες με την άσημη τότε μάρκα της CMN (Construzioni Meccaniche Nazionali), χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία. Μετέπειτα ξεκίνησε να τρέχει για λογαριασμό της Alfa Romeo, αποκτώντας νίκες και βραβεία. Η Ιταλική φίρμα του έδωσε την δυνατότητα να να αγωνιστεί και σε αγώνες μεγαλύτερου κύρους, ο ίδιος όμως την απέρριψε, καθώς χρειαζόταν περισσότερα χρήματα. Σταμάτησε να τρέχει και αφοσιώθηκε στο τεχνικό σχήμα της εταιρείας, ενώ επανήλθε αγωνιστικά το 1927, χωρίς όμως σημαντικά επιτεύγματα. Το 1929 ο Enzo ίδρυσε την εταιρεία Scuderia Ferrari (scuderia σημαίνει στάβλος αλόγων), μια ομάδα που αποτελούταν από οδηγούς και τεχνικούς βοηθούς και αποτελούσε τον αγωνιστικό βραχίονα της Alfa Romeo. Σύμβολο της εταιρείας ήταν το «Cavallino Rampante (το πασίγνωστο άλογο της Ferrari, που είναι ορθωμένο στα πίσω πόδια μέσα σε μια κίτρινη ασπίδα) το οποίο υπάρχει μέχρι και σήμερα. Φήμες λένε ότι ήταν έμπνευση του enzo από τους γονείς του του Francesco Baracca, ενός Ιταλού πιλότου, που είχε σκοτωθεί σε μια αερομαχία και ήταν συνοδοιπόρος του αδελφού του. Η Scuderia διαλύθηκε το 1937, ενώ η Ferrari όπως την ξέρουμε σήμερα, εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 1947, όταν και ξεκίνησε να κατασκευάζει τα δικά της μοντέλα. Στην προσωπική του ζωή ο Enzo το 1923 αποφάσισε να ενωθεί επίσημα με την Laura με την οποία απέκτησαν έναν γιο το 1932, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 24 ετών από μυική δυστροφία. Από τότε και για τα επόμενα χρόνια της ζωής του, κυκλοφορούσε πάντοτε με γυαλιά ηλίου κατά την διάρκεια της ημέρας πηγαίνοντας καθημερινά στο νεκροταφείο. Στην συνέχεια απέκτησε κι άλλο γιο τον Piero, από την ερωμένη του Lina Lardi, το 1945. Καθώς όμως το διαζύγιο στην Ιταλία ήταν παράνομο μέχρι το 1975, ο Piero αναγνωρίστηκε ως γιος του Ferrari μετά το θάνατο της Laura το 1978. Σήμερα ο Piero είναι αντιπρόεδρος της Ferrari με ποσοστό συμμετοχής 10%. Απεβίωσε στις 14 Αυγούστου 1988 σε ηλικία 90 ετών ενώ λίγες εβδομάδες μετά τον χαμό του η Ferrari στο Ιταλικό Grand Prix στην πίστα της Μοντσα έκανε το 1-2 με τους Μπέργκερ και Μικέλε Αλμπορέτο. Επίσης ως ηγέτης της αγαπημένης του Φερράρι, είχε το προνόμιο να περάσουν οι κορυφαοίοι οδηγοί του μηχανοκίνητου αθλητισμού Tazio Nuvolari, Achille Varzi, Alberto Ascari, Juan Fangio, Mike Hawthorn, Wolfgang von Trips, John Surtees, Jackie Ickx, Niki Lauda και Gilles Villeneuve. Επίσης με τους κορυφαίους αρχιμηχανικούς της εποχής και τη συνεργασία κυρίως της Carrozzeria Pininfarina , δημιουργήθηκαν θρυλικά μοντέλα όπως τα «166», «212», «Testarossa», «Superamerica», «250 GT» με μακρύ ή κοντό μεταξόνιο, «250 GTO», «330», «365 GTB4» . Σαν άνθρωπος και σαν ηγέτης ήταν πεισματάρης και πολυμήχανος. Υποτιμούσε τις ικανότητες αρκετών οδηγών αλλά με δύο από αυτούς (τους Αntonio και Αlbertο Αscari) δήλωσε κάποτε πως «στον Παράδεισο θα μιλάει συνέχεια μαζί τους για αγώνες». Αξίζει να σημειωθεί ότι τον είχαν βοηθήσει σε αρκετές φάσεις στην ζωή του. Είχε χάσει αρκετούς συντρόφους του σε δύσκολες περιόδους της ζωής του και αυτό που τον λύγισε ήταν η απώλεια του γιου του το 1956, που όπως και τότε που έχασε τον πατέρα και τον αδερφό του, έτσι και τώρα δεν το έβαλε κάτω, σε αντίθεση για παράδειγμα με τον Εttore Bugatti που όταν έχασε το γιό του κατέρρευσε, με συνέπεια και εκείνος να πεθάνει ύστερα από λίγα χρόνια, αλλά και η εταιρεία του να αναστείλει τη δραστηριότητά της στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Ήταν επίσης ένας άνθρωπος που αποφάσιζε τα πάντα μόνος του είτε πρόκεται για αγωνιστικές καινοτομίες είτε για καινοτομίες στον χώρο της αυτοκίνησης που για τις περισσότερες δικαιώθηκε πανηγυρικά, αποδεικνύοντας κάθε φορά το πόσο φιλόδοξος και το πόσο μεγάλη προσωπικότητα ήταν. Μαθήματα ζωής από τον Enzo Ferrari Πολλά ήταν τα μαθήματα μέσα από την ζωή του Enzo Ferrari και τα σημαντικότερα είναι τα εξής: 1) Να υπερνικάς τις προκλήσεις της ζωής. Όσα εμπόδια κι αν σου τύχουν να μην χάνεις την φιλοδοξία σου. 2) Να μην χάνεις ποτέ τον σκοπό και την αιτία της ζωής σου. 3) Εάν ένα μονοπάτι κλείσει τον κύκλο του μην διστάσεις να σταματήσεις και να ξεκινήσεις κάτι νέο στην ζωή σου και να ρισκάρεις. 4)Δεν έχει σημασία το ακαδημαικό σου επίπεδο η οι σπουδές σου παρά μόνο η σκληρή σου αφοσίωση και η εργασία σε αυτό που ποθείς πραγματικά. 5) Μην φοβάσαι να μείνεις μόνος. Για να φτάσεις στους στόχους σου και στα όνειρα σου πρέπει να αποστασιοποιηθείς από τα πάντα. 6)Επένδυσε και πίστεψε στον εαυτό σου. Είναι το σημαντικότερο που μπορείς να κάνεις για να πετύχεις. 7) Να σκέφτεσαι μακροπρόθεσμα και να σχεδιάζεις με συνέπεια και υπομονή το μέλλον 8) Να γνωρίζεις την αξία σου και να αγωνίζεσαι για αυτήν . 9) Να προχωράτε μπροστά. Να μην σταματάτε ποτέ ώσπου να κατακτήσετε το όνειρό σας. Δεν έχω συναντήσει άλλο άνθρωπο με τόσο πείσμα όσο εγώ. Το πείσμα και το πάθος μου με παρασύρουν τόσο πολύ που δεν με αφήνουν να σκεφτώ τίποτε άλλο. Δεν με ενδιαφέρει η ζωή enzo ferrari Επιμέλεια:Κωνσταντίνος Μανδρέκας
0 Comments
Ο αγώνας των 24 ωρών στην πίστα του Λε Μάν στην Γαλλία είναι ίσως ο κορυφαίος αγώνας αντοχής παγκοσμίως και με τα 500 Μίλια της Ινδιανάπολης και το Grand prix του Μονακό στην Formula 1, αποτελούν την Αγία Τριάδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Διεξάγεται από το 1923, εκτός από τα χρόνια διεξαγωγής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και το 2020 εξαιτίας της πανδημίας του κορονοιού. Η αγωνιστική πίστα έχει μήκος περίπου 8,5 μίλια (13,6 χλμ.) και ο αγώνας διεξάγεται παραδοσιακά τον Ιούνιο, σε μια από τις πιο σύντομες νύχτες του χρόνου. Ο αγώνας του Λε Μάν είναι ένας από τους οκτώ αγώνες που συνθέτουν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου. Όλες οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν δοκιμαστεί σε αυτήν την πίστα των 13 χιλιομέτρων (στη σύγχρονη εκδοχή της, καθώς έχει περάσει και την περίοδο στην οποία έφτανε τα 17 χιλιόμετρα), που αποτελείται από δημόσιους δρόμους και κλειστά τμήματα, προορισμένα αποκλειστικά για αγωνιστική χρήση. Πάντα ήταν ένα τεράστιο «εργαστήριο» δοκιμών νέων τεχνολογιών για τους δρόμους, καθώς οι μεγάλες εταιρείες τέσταραν τις επιδόσεις αλλά και την ανθεκτικότητά των οχημάτων τους, χρησιμοποιώντας την ολοένα αυξανόνενη δημοφιλία του αγώνα προς όφελός τους. Audi, Bentley, Porsche, BMW, Peugeot, Ferrari, Ford, Toyota είναι μόνο μερικές από τις μάρκες που έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία του αγώνα-θεσμού. Τώρα τα αμάξια είναι υβριδικά και βασίζονται στην βιωσιμότητα και την μείωση των εξόδων, αλλά αυτό λίγα αφαιρεί από τη σημασία των 24 ωρών που όλοι κι όλα βρίσκονται στο όριο. Το Le Mans, που ξεκίνησε όταν οι αγώνες Grand Prix ήταν η κυρίαρχη μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού σε όλη την Ευρώπη, σχεδιάστηκε για να παρουσιάσει μια διαφορετική δοκιμή. Δεν είχε ως στόχο να εστιάσει στην ικανότητα να κατασκευάζει μια εταιρεία αυτοκινήτων αποκλειστικά ένα γρήγορο αμάξι, αλλά αξιόπιστο πάνω από όλα. Έτσι υπήρχε συχνή παραγωγή αξιόπιστων και αποδοτικών οχημάτων, επειδή οι αγώνες αντοχής απαιτούν αυτοκίνητα που διαρκούν και περνούν όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο στα πιτ. Παράλληλα, η διάταξη της πίστας απαιτούσε αυτοκίνητα με καλύτερη αεροδυναμική και σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες. Ενώ αυτό μοιραζόταν με τους αγώνες Grand Prix, λίγες πίστες στην Ευρώπη είχαν ευθείες μήκους συγκρίσιμου με αυτήν της Mulsanne. Επιπλέον, επειδή ο δρόμος είναι δημόσιος και επομένως δεν συντηρείται τόσο σχολαστικά όσο οι μόνιμες αγωνιστικές πίστες, οι αγώνες επιβαρύνουν περισσότερο τα μέρη, αυξάνοντας τη σημασία της αξιοπιστίας. Η κρίση πετρελαίου στις αρχές της δεκαετίας του 1970 οδήγησε τους διοργανωτές να προχωρήσουν στην οικονομία καυσίμου γνωστή ως Group C που περιόριζε την ποσότητα καυσίμου που επιτρεπόταν σε κάθε αυτοκίνητο. Αν και αργότερα εγκαταλείφθηκε, η οικονομία καυσίμου παραμένει σημαντική καθώς οι νέες πηγές καυσίμου μειώνουν τον χρόνο που δαπανάται κατά τη διάρκεια των αγώνων και των πτήσεων. Τέτοιες τεχνολογικές καινοτομίες είχαν αποτέλεσμα σταδιακά και μπορούν να ενσωματωθούν σε καταναλωτικά αυτοκίνητα. Αυτό οδήγησε επίσης σε ταχύτερα και πιο εξωτικά supercars, καθώς οι κατασκευαστές μέσα από την ανάπτυξη ταχύτερων αυτοκινήτων δρόμου, εξέλιξαν ακόμα πιο γρήγορα αυτοκίνητα GT. Επιπλέον, τα υβριδικά συστήματα (σφόνδυλος, υπερπυκνωτής, μπαταρία σε συνδυασμό με βενζίνη και ντίζελ) πρωτοστατούσαν στην κατηγορία LMP, καθώς οι κανόνες έχουν αλλάξει προς όφελός τους και προς περαιτέρω απόδοση ώθησης στα αυτοκίνητα της συγκεκριμένης κατηγορίας. Πώς οδηγεί κάποιος στον αγώνα; Μια ομάδα τριών οδηγών διαγωνίζεται σε κάθε αυτοκίνητο. Ο καθένας τους οδηγεί από 45 λεπτά έως τέσσερις ώρες, ανάλογα με την ομάδα. Όταν τα αυτοκίνητα σταματούν για καύσιμα και λάστιχα (περίπου κάθε 45 με 50 λεπτά), οι ομάδες μερικές φορές αλλάζουν τους οδηγούς. Η αλλαγή του προγράμματος οδήγησης περιλαμβάνει τη σύνδεση του οδηγού με ζώνη και τη σύνδεση μερικών πραγμάτων. Ανάλογα με το αυτοκίνητο, μπορούν επίσης να αλλάξουν το κάθισμα με έναν πιο ψηλό ή κοντύτερο πιλότο. Αυτή η διαδικασία διαρκεί περίπου τόσο χρόνο για να ολοκληρωθεί όσο η τροφοδοσία καυσίμου και τα ελαστικά. Οι κλειστοί δημόσιοι δρόμοι αποτελούν μεγάλο μέρος της πίστας 8,46 μιλίων (παραπάνω). Αν παρακολουθήσετε, θα ακούσετε αναφορές σε μια σειρά από διάσημες στροφές και ορόσημα όπως η καμπύλη Dunlop (Στροφή 1, με τη γέφυρα Dunlop), οι Esses (3, 4 και 5), Tertre Rouge (6), Indianapolis (11). ), Arnage (2), η Porsche Curves (13 έως 17) και η Ford Chicanes (18 έως 21). Η περίφημη Mulsanne Straight ήταν κάποτε μια πολύ μεγάλη ευθεία διαδρομή που συνέδεε τις πόλεις Le Mans (περίπου Pitlane στη στροφή 6, παραπάνω) και Mulsanne (Στροφή 9). Αυτή η ευθεία έχει τώρα δύο σικέιν (Στροφές 7 και 8) για να κρατήσει χαμηλές τις τελικές ταχύτητες. Ποιο είναι ο πιο γρήγορος γύρος που έχει καταγραφεί στην πίστα; Ο πιο γρήγορος γύρος στην πίστα καταγράφηκε κατά τη διάρκεια των προκριματικών από τον Kamui Kobayashi το 2017 πίσω από το τιμόνι του Toyota TS050 Hybrid. Ο Kobayashi κατάφερε να κάνει γύρο σε λιγότερο από 3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα με μέση ταχύτητα σχεδόν 251.815 kmh. Ο ταχύτερος γύρος κατά τη διάρκεια του αγώνα ορίστηκε από τον Mike Conway, οδηγώντας επίσης το TS050, το 2019 με γύρο 3 λεπτών 17.297 δευτερόλεπτα. Ποια είναι η ταχύτερη ταχύτητα που επιτεύχθηκε ποτέ στο Le Mans; Ο Roger Dorchy κατέχει την μεγάλη ταχύτητα στην πίστα όταν πέτυχε σχεδόν 400kmh με ένα WM P88 το 1988. Με τις αλλαγές στα chicanes από τότε που προστέθηκαν στο Mulsanne Straight σημαίνουν ότι οι σημερινοί οδηγοί έχουν ελάχιστες ελπίδες να ξεπεράσουν το ρεκόρ του Dorchy. Πόσα μίλια είναι ένας μόνο γύρος του Le Mans; Ένας γύρος του Le Mans καλύπτει περίπου 8,5 μίλια, 13.626 km. Ποια είναι τα περισσότερα μίλια που διανύονται κατά τη διάρκεια των 24 ωρών του Le Mans; Το νικητήριο αυτοκίνητο στον αγώνα του 2010, ένα Audi R15 TDI Plus, ταξίδεψε περισσότερα από 3.360 μίλια(5.406.47) σε 24 ώρες. Ο Ρομέν Ντούμας, ο Τίμο Μπέρνχαρντ και ο Μάικ Ροκενφέλερ εναλλάσσονταν πίσω από το τιμόνι του αγωνιστικού αυτοκινήτου με κατανάλωση ντίζελ. Ποιος έχει τις περισσότερες νίκες στο Le Mans; Ο Tom Kristensen με εννέα νίκες, την πρώτη από τις οποίες σημείωσε το 1997 και την τελευταία το 2013. Ποια μάρκα αυτοκινήτου έχει τις περισσότερες νίκες στο Le Mans; Οι 19 νίκες της Porsche την καθιστούν την πιο επιτυχημένη αυτοκινητοβιομηχανία που αγωνίστηκε στο Le Mans. Η επόμενη καλύτερη μάρκα, η Audi, έχει 13 νίκες και ακολουθεί η Ferrari με 9. Η νικήτρια των τελευταίων χρόνων Toyota μετράει πέντε νίκες. Ποια μάρκα αυτοκινήτου έχει τις περισσότερες συνεχόμενες νίκες στο Le Mans; Ενώ πολλές μάρκες έχουν κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Le Mans σε συνεχόμενα χρόνια, μόνο μία τα κατάφερε εννέα φορές στη σειρά: η Porsche. Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία έπαιρνε την καρό σημαία στον αγώνα κάθε χρόνο από το 1979 έως το 1987. Η μικρότερη απόσταση μεταξύ δύο πρώτων οδηγών.
Στον αγώνα του 1966, ένα ζευγάρι Ford GT40 κατάφερε να περάσει τη γραμμή τερματισμού με λιγότερα από 66 πόδια να χωρίζουν τα δύο αυτοκίνητα. Ομολογουμένως, η Ford συνειδητοποίησε πόσο μακριά τα αυτοκίνητά της ήταν μπροστά από τον ανταγωνισμό και η ομάδα πήρε την απόφαση εντός του αγώνα να κανονίσει αυτόν τον τερματισμό. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ των τελικών στην πρώτη και δεύτερη θέση στο Le Mans; Η νικήτρια Bentley στον αγώνα του 1927 διέσχισε τη γραμμή τερματισμού με προβάδισμα σχεδόν 220 μιλίων έναντι της δεύτερης θέσης Salmson. Ποιος είναι ο νεότερος που κέρδισε το Le Mans; Σε ηλικία 22 ετών και τεσσάρων μηνών, ο Alexander Wurz έγινε το νεότερο άτομο που κέρδισε το Le Mans το 1996. Ποια είναι η συμφωνία με αυτές τις διαφορετικές «κατηγορίες» αυτοκινήτων, ωστόσο; Μία από τις προκλήσεις του Le Mans και των αγώνων αντοχής γενικότερα ήταν πάντα η ικανότητα να ανταγωνίζεσαι αυτοκίνητα σχετικής ταχύτητας. Ο αγώνας περιλάμβανε αγώνες πολλαπλών κατηγοριών όπου ανταγωνίζονται μεταξύ τους αυτοκίνητα παρόμοιων προδιαγραφών. Μπορεί να μην αγωνίζεστε απαραίτητα με το αυτοκίνητο δίπλα σας στην πίστα, με άλλα λόγια. Τέσσερις κατηγορίες αυτοκινήτων διαγωνίζονται στον φημσιμένο αγώνα και στο σχετικό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής. Ποια είναι λοιπόν η διαφορά μεταξύ αυτών των κατηγοριών? Η κορυφαία κατηγορία στο Le Mans ονομάζεται πλέον LMH (Le Mans Hypercar) και πρόκειται για πρωτότυπα που μπορούν να εξοπλιστούν με υβριδικό σύστημα μετάδοσης κίνησης μπροστινού άξονα. Πρωτοστατούν ιστορικά οι ομάδες της Porsche, της Audi, της Toyota, της BMW, της Alpine, της Ferrari. Υπάρχει μια δεύτερη ομάδα Hypercar, που ονομάζεται LMDh, η οποία εκμεταλλεύεται ένα κοινό σύνολο κανόνων με τα σπορ αυτοκίνητα Daytona της IMSA, επιτρέποντας στα αυτοκίνητα να αγωνίζονται και στις δύο σειρές. Τα αυτοκίνητα LMDh είναι υβριδικά με σασί που παρέχονται από τις Dallara, Multimatic, Ligier ή Oreca. Κάτω από τα Hypercars βρίσκονται τα αυτοκίνητα LMP2, μια κατηγορία πρωτοτύπων με γνώμονα το κόστος που προορίζεται για ιδιωτικές ομάδες. Συμμετέχουν τέσσερις κατασκευαστές: Dallara, Oreca, Riley-Multimatic και Onroak. Κάτω από αυτήν είναι οι κατηγορίες GT. Τα αυτοκίνητα LM GTE Pro μοιάζουν με αυτοκίνητα δρόμου. Οι Ferrari, Porsche, Aston Martin, Ford, Chevrolet και BMW είναι οι κορυφαίες μάρκες. Το LM GTE Am είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιο, αλλά επιτρέπει σε ερασιτέχνες οδηγούς να συμμετέχουν. Και οι δύο κατηγορίες διαθέτουν προσαρμογές ισορροπίας απόδοσης (BOP) για να μην αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τα αμάξια. Πώς είναι οι αγώνες στο Le Mans; Οι οδηγοί διαχειρίζονται τα καύσιμα, τη φθορά των ελαστικών και την κυκλοφορία, ενώ εξακολουθούν να πιέζουν τα αυτοκίνητα σκληρά. Αυτό σημαίνει, τουλάχιστον στην κατηγορία των Hypercar, ότι οδηγούν σε μεγαλύτερη απόσταση από έναν αγώνα F1 κάθε δύο ώρες, ενώ περνάνε αρκετές φορές τα πιο αργά αυτοκίνητα. Η ένταση μπορεί να είναι απίστευτη και το προβάδισμα είναι σχεδόν περισσότερο από ένα ή δύο λεπτά σε οποιοδήποτε δεδομένο σημείο και σε οποιαδήποτε από τις κατηγορίες. Τέλος σας προτείνουμε να δείτε 6 ταινίες και ντοκιμαντέρ για τον αγώνα που αξίζει να παρακολουθήσετε. #6 Ford vs Ferrari (2019) #5 Journey to Le Mans (2014) #4 Our Return (2016) #3 Michel Viallant (2003) #2 Truth in 24 I & II (2009 & 2011) #1 McQueen: Man and Le Mans (1971) https://www.youtube.com/watch?v=Bm5RG92GyDU https://www.youtube.com/watch?v=ojj64mTwwTM https://www.youtube.com/watch?v=vW4tyQ5XD_Q https://www.youtube.com/watch?v=Sy91BcB8pRQ https://www.youtube.com/watch?v=wZ9vnbK3NRI https://www.youtube.com/watch?v=v_SdzykekZ0 Πηγές: 4troxoi.gr, motorsport.com, britannica.com, wikipedia.com, le mans.com ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΔΡΕΚΑΣ 30 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον γρήγορο χαμό ενός εκ των κορυφαίων πιλότων στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και στην φόρμουλα 1 όλων των εποχών. Και μάλιστα ανήμερα πρωτομαγιά. Την ημέρα των εργατών. Την ημέρα όπου ήταν κυριακή του Πάσχα για εμάς τους ορθόδοξους και μάλιστα το ατύχημα του σημειώθηκε στην πίστα που σχεδίαζε στο μέλλον μετά την williams να πάει στην πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του σπορ. Την πίστα της imola. Την πίστα του enzo Και Dino Ferrari.
Την 1η Μαίου 1994 ολοκληρώθηκε ένα τριήμερο μαύρο στην Ιταλική πίστα μετά τον θάνατο του Αυστριακού πιλότου Ρόλαντ Ρατζενμπέργκερ στις ελεύθερες δοκιμές και τον σοβαρό τραυματισμό του Μπαρικέλο. Και στον 6ο γύρο στην στροφή ταμπουρέλο ο σένα με πάνω από 300 χλμ την ώρα έπεσε πάνω στον τσιμεντένιο τοίχο όπου έμελλε να περάσει στην αθανασία. Και μάλιστα σε ένα τριήμερο που πριν το γκραν πρι του Μονακό ο Βραζιλιάνος ήθελε με τους υπόλοιπους αξιωματούχους της παγκόσμιας ομοσπονδίας και τους πιλότους να ανταλλάξουν πληροφορίες για την ασφάλεια.Πραγματική ειρωνεία. Πραγματικά ένα τριήμερο των παθών μιας και διανύουμε μια ακόμα μεγάλη εβδομάδα, όπως και πριν από 30 χρόνια. Μπορεί να έχουν περάσει κορυφαίοι πιλότοι οδηγοί και αναβάτες στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού και σύμβολα. Ο Φάτζιο, ο Μός, Ο Σουμάχερ, ο Πρόστ, Ο μάνσελ, η Μουτόν, Ο Κρίστενσεν, Ο ρόσι, Ο ντούχαν, Ο Λάουντα και πολλοί ακόμα, ο Βάτανεν, Ο Μακρέι και πολλοί ακόμα. Όμως ο τεράστιος Άιρτον Σένα ήταν κάτι παραπάνω από ένας πιλότος της φόρμουλα 1. Και σε επίπεδο φιλοσοφικό και ανθρωπιάς και πάνω από όλα οδήγησης ήταν κάτι παραπάνω από όλους. Ένας άνθρωπος που με τόση περιουσία που είχε θα μπορούσε να είχε επαναπαυτεί και να ζει στην εποχή των ιπποτών της στρογγυλής τραπέζης, και όχι να κινδυνεύει την ζωή του σε μια εποχή που όλα αγοράζονται και όλα πουλιούνται. Έτσι λοιπόν η φόρμουλα 1 έχασε τον Ιππότη τον Λεοντόκαρδο. Βοήθησε πολύ κόσμο στην Βραζιλία και δικαίως έγινε ο κορυφαίος λαικός ήρωας πιο πάνω και από τους Πελέ, Ζαγκάλο και Γκαρίντσα. Μέσα στις πίστες τον απολαβάναμε για πολλά κατορθώματα. Τον απολαμβάναμε για τους γύρους που έκανε στις κατατακτήριες δοκιμές και ειδικά στο αγαπημένο του γκραν πρι στο Μονακό. Τον απολαμβάναμε διότι έσωζε και ζωές κατά την διάρκεια ενός αγώνα η μιας διαδικασίας όπως στο Βέλγιο το 1992 που έσωσε την ζωή του coma. Τον απολαμβάναμε διότι έδινε και την ίδια την ζωή του για την μεγάλη νίκη. Τον απολαμβάναμε για τους ελιγμούς του μέσα στην πίστα καθώς το 1991 στην Ισπανία στην πίστα της Καταλονίας καθώς χάνοντας τον έλεγχο του μονοθεσίου του πριν προλάβει να τελειώσει το τετ-α- κε, είχε επιλέξει όπισθεν προκειμένου να κάνει μερικά μέτρα προς τα πισω για να μπορέσει να βρεθεί εκεί που ήθελε και να συνεχίσει με τον λιγότερο χαμένο χρόνο. Ο Άρης Σταθάκης που περιέγραφε εκείνον τον αγώνα στην ελληνική τηλεόραση δεν μπορούσε να διανοηθεί πως είχε συμβεί αυτό και δεν μπορούσε να αποφύγει ασφαλώς τους διθυράμβους για το ταλέντο του Βραζιλιάνου. Τον απολαμβάναμε διότι το 1984 με το πιο υποδεέστερο μονοθέσιο που είχε στα πρώτα του χρόνια στην κορυφαία κατηγορία μονοθεσίων παραλίγο απο τελευταίος να κερδίσει στο gp του μονακό. Τον απολαμβάναμε για τις τιτάνιες μάχες του με τον Πρόστ, τον Πικέ, τον Μάνσελ. Τον απολαμβάναμε για τους εκπληκτικούς του γύρους στην βροχή και ειδικά στο Ντόνιγκτον το 1993 όπου από πέμπτος στην εκκίνηση πέρασε πρώτος σε έναν γύρο κόντρα σε μεγαθήρια και κέρδισε και τον αγώνα. Για αυτές και για πολλές άλλες στιγμές τον απολαμβάναμε και τον θαυμάζαμε, ενώ κατά την διάρκειά του στο σπορ κέρδισε 41 φορές, 65 φορές πρώτευσε στις κατατακτήριες δοκιμές κατακτώντας παράλληλα 3 παγκόσμια πρωταθλήματα. Οδήγησε στην καριέρα του για λογαριασμό της tοleman, της Lotus, της Mclaren Και της williams. Πάμε να δούμε όμως τι έλεγε ο ίδιος αλλά και τι έλεγαν οι άλλοι άνθρωποι για τον ίδιο. «Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα». Μια και έξω έφυγε. Όπως ήθελε -«Το Μονακό ήταν ένα σημαντικό σημείο της καριέρας μου. Δεν έφταιγε ούτε το μονοθέσιο, ούτε ο εξοπλισμός. Το λάθος που έκανα άλλαξε τόσο τον τρόπο που σκέφτομαι όσο και την ψυχολογία μου. Με άλλαξε πολύ εσωτερικά. Με έφερε πιο κοντά στο Θεό από οτιδήποτε άλλο. Ήταν ένα τέλειο Σαββατοκύριακο, μέχρι τη στιγμή που έχασα την αυτοσυγκέντρωσή μου, έκανα ένα φοβερό λάθος και τα κατέστρεψα όλα. Αυτό και μόνο με έκανε να δω τα πράγματα με άλλο μάτι. Η οικογένειά μου μού στάθηκε, αλλά η ζωή μου άλλαξε. Είμαι το ίδιο άτομο, αλλά έχω μεγαλύτερη πνευματική δύναμη»... -«Οδηγούσα με κάτι σαν ένστικτο αλλά βρισκόμουν σε μια διαφορετική διάσταση. Ήταν σαν να βρίσκομαι σε ένα τούνελ. Όλο το σιρκουί ήταν ένα τούνελ. Συνέχιζα να πηγαίνω όλο και πιο γρήγορα. Ήμουν πολύ πάνω από το όριο αλλά μπορούσα να βρω κι άλλο. Τότε σαν να ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε μια διαφορετική διάσταση. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να επιβραδύνω και να επιστρέψω στα pit. Αυτό δεν με τρόμαξε, παρόλο που ήμουν πολύ μακριά από τη συνειδητή μου αντίληψη». «Ήμουν ήδη στην pole, ένα δευτερόλεπτο ταχύτερος από τους άλλους, αλλά συνέχιζα. Ξαφνικά, ήμουν σχεδόν δύο δευτερόλεπτα, συμπεριλαμβανομένου του ομόσταβλού μου, που έτρεχε με το ίδιο μονοθέσιο. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούσα πλέον συνειδητά». Δεν μπορείς ποτέ να αλλάξεις τον κόσμο μόνος σου. Ωστόσο, μπορείς να συμβάλλεις στο να αλλάξεις λίγο τον κόσμο. Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Θεού” Το τι πραγματικά κάνω για τους φτωχούς και άπορους ανθρώπους, δεν θα το πω ποτέ.” Οι πλούσιοι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν σε ένα νησί περιτριγυρισμένο από έναν ωκεανό φτώχειας. Όλοι αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Πρέπει να δώσουμε σε όλους μια ευκαιρία.” Νομίζεις ότι έχεις ένα όριο, προσπαθείς να το φτάσεις και τελικά το φτάνεις. Από την στιγμή που το έχεις αγγίξει κάτι συμβαίνει και ξαφνικά μπορείς να πας λίγο πιο πέρα. Με την πνευματική σου δύναμη την αποφασιστικότητα το ένστικτο και την εμπειρία σου μπορείς να πετάξεις πολύ ψηλά. Εκείνο το τελευταίο πρωινό, ξύπνησε και άνοιξε την Βίβλο του για να διαβάσει μια περικοπή, που έλεγε ότι θα λάβει το μεγαλύτερο δώρο απ’ όλα, που ήταν ο ίδιος ο Θεός». Αίρτον Σένα «Ο δεύτερος είναι ο πρώτος από αυτούς που έχασαν». «Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης». «Το να κάνεις έναν τέλειο γύρο, πετυχαίνοντας τον απόλυτο χρόνο, είναι εξίσου δύσκολο με το να προσπαθείς να δέσεις μια γραβάτα, με τα δυο άκρα να έχουν το ίδιο μήκος. Η εμπειρία σου λέει πως μπορείς να το κάνεις. Η εξάσκηση λέει πως μπορείς να το κάνεις. Αλλά εσύ δεν μπορείς.» Όταν έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του στο Μονακό, εν έτει 1988... «Το Μονακό ήταν ένα σημαντικό σημείο της καριέρας μου. Δεν έφταιγε ούτε το μονοθέσιο, ούτε ο εξοπλισμός. Το λάθος που έκανα άλλαξε τόσο τον τρόπο που σκέφτομαι όσο και την ψυχολογία μου. Με άλλαξε πολύ εσωτερικά. Με έφερε πιο κοντά στο Θεό από οτιδήποτε άλλο. Ήταν ένα τέλειο Σαββατοκύριακο, μέχρι τη στιγμή που έχασα την αυτοσυγκέντρωσή μου, έκανα ένα φοβερό λάθος και τα κατέστρεψα όλα. Αυτό και μόνο με έκανε να δω τα πράγματα με άλλο μάτι. Η οικογένειά μου, μού στάθηκε, αλλά η ζωή μου άλλαξε. Είμαι το ίδιο άτομο, αλλά έχω μεγαλύτερη πνευματική δύναμη» «Οδηγούσα με κάτι σαν ένστικτο αλλά βρισκόμουν σε μια διαφορετική διάσταση. Ήταν σαν να βρίσκομαι σε ένα τούνελ. Όλο το σιρκουί ήταν ένα τούνελ. Συνέχιζα να πηγαίνω όλο και πιο γρήγορα. Ήμουν πολύ πάνω από το όριο αλλά μπορούσα να βρω κι άλλο. Τότε σαν να ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε μια διαφορετική διάσταση. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να επιβραδύνω και να επιστρέψω στα pit. Αυτό δεν με τρόμαξε, παρόλο που ήμουν πολύ μακριά από τη συνειδητή μου αντίληψη». Mε τον θάνατο του Σένα τελείωσαν όλα. Ακόμα και το τελευταίο υπόλειμμα περηφάνιας που είχαμε επειδή είμαστε Βραζιλιάνοι χάθηκε. Dos santos. Γεννήθηκε ως ayrton senna έζησε ως ayrton senna από την Βραζιλία και έφυγε ως ayrton senna όλου του κόσμου. Mario duarte. O globo. Ο σένα εξέφραζε μια όμορφη βραζιλία μια βραζιλία ουτοπική για τος Βραζιλιάνους. Υπήρξε η έφραση αυτής της ουτοπίας. Ήταν ένα από τα ελάχιστα καταφύγια για την αυτοεκτίμηση που απειλείται διαρκώς από την επώδυνη διαδικασία της παρακμής, αυτήν που προωθούν οι προδότες της συνείδησης με αποτέλεσμα η συλλογική επιθυμία να γίνεται πιο φτωχή. Αυτά που θέλει ο κόσμος να πεθάνουν δεν πέθαναν. Ο πληθωρισμός δεν πέθανε. Η πείνα δεν πέθανε. Η ολοκληρωτική απουσία του σένα ήταν ένα νοκ άουτ για την εθνική μας αυτοεκτίμηση. O povo. O σένα καλλιεργούσε την υπερβολή και ο λαός ταυτίστηκε μαζί του χαρατηρίζοντάς τον ως εθνικό πρόσωπο, ανεβάζοντάς μας με ένα τρόπο μαγικό στο επίπεδο του πρώτου κόσμου με την λατινοαμερικάνικη πλευρά του παρ όλο που ο ίδιος στην πραγματικότητα ήταν ένας πολυεθνικός εργαζόμενος. Egina abreu. O θεός μας πήρε τον σένα και μας άφησε διεφθαρμένους πολιτικούς πίσω. Χωρίς καμιά αμφιβολία ο θεός δεν είναι βραζιλιάνος. Paulo camba. Χάσαμε ένα από τα λίγα κίνητρα που είχαμε για να λέμε με περηφάνια ότι είμαστε βραζιλιάνοι σε μια στιγμή που η Βραζιλία ταπεινώνεται από την ντροπή που προκαλούν οι πολιτικοί. Luiz Morau. Ο :senna ̈ηταν ο ήρωάς μου που μέσα από το αυτοκίνητό του οδηγούσε ένα έθνος στην νίκη. Ronoel de oliveria. Ίσως να είναι αυτή η στιγμή που θα πρέπει να προβληματιστούμε για το μέλλον που θέλουμε να έχει η Βραζιλία. Paulo coelio. Είχαμε έναν ήρωα από σάρκα και οστά και δεν τον ξέραμε. Ήταν διαφορετικός από άλλων εθνών που κατασκευάζουν τους δικούς τους υπερ-ήρωες. Στην πραγματικότητα ο Άιρτον Σένα. Sidnei lobo. Ο senna ήταν Ο καλύτερος πιλότος που υπήρξε ποτέ. Niki lauda. Οι ικανότητές του, η τέχνη, η αίσθηση, που είχε για την οδήγηση και το θάρρος του ήταν τέτοιου μεγέθους και μπροστά του οι πιλότοι της γενιάς του έμοιαζαν με νάνους. Ron dennis. Ανέκαθεν θα μπορούσε να είναι μέχρι και πρόεδρος της Βραζιλίας. Ήταν ένας τρομακτικά ευφυής άνθρωπος. Στην πραγματικότητα έξω από το μονοθέσιο ήταν ακόμα πιο σπουδαίος από ότι βρισκόταν μέσα σε αυτό. Sir frank williams. Ο σένα είχε μια δύναμη αυτοσυγκέντρωσης που ξεπερνούσε οτιδήποτε είχα συναντήσει ποτέ. Όταν συγκεντρωνόταν τίποτα δεν μπορούσε να τον διακόψει η να τον επηρεάσει. Μπορούσε να μετακινήσει βουνά όταν ήταν σε αυτή την κατάσταση. Gerhard berger. Ο Σένα ήταν πάντα κάτι το εξαιρετικό. Φαινόταν κάτι εξαιρετικό οδηγούσε εξαιρετικά οτιδήποτε έκανε οι συνήθειες του η συμεπριφορά τους ο τρόπος που μιλούσε όλα ήταν εξαιρετικά. Υπήρχε ένα μυστήριο γύρω του ήταν ένας πραγματικός σταρ. Διέθετε βάθος σκέψης και μια βαθιά συνειδητή ικανότητα να αποσπά το μέγιστο από κάθε κατάσταση πριν καν εμπλακεί σε αυτήν. Derek warwick. Ο φιλόσοφος βασιλιάς των μηχανοκίνητων σπορ ο σένα δικαιούται να κατατάσσεται ανάμεσα στους πιο μεγάλους οδηγούς όλων των εποχών. David tremayne. Ο θρύλος του πιλότου σαμάνου senna γεννήθηκε μέσα από τα συναισθήματά του που κάχλαζαν και από το θεικό του ταλέντο. Η θέληση που τον έσπρωχνε ήταν να κυριαρχήσει και θα έκανε τα πάντα για να το πετύχει. Mark hughes. Άλεν Προστ: «Είμαι υπερήφανος που τον αντιμετώπισα. Σε επαγγελματικό επίπεδο ήταν ο μοναδικός οδηγός που σεβάστηκα. Στη μνήμη του Άιρτον δεν θα οδηγήσω ξανά μονοθέσιο της Formula 1». Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Aιρτον Σένα, απέφευγε πάντα να δημοσιοποιεί τα μεγάλα χρηματικά ποσά που ξόδευε σε φιλανθρωπίες, αρκεί που το ήξεραν αυτοί που έπρεπε. Μια σιωπηλή γενναιοδωρία, που συνεχίστηκε συγκεκριμένα από το έργο του ”Ινστιτούτου Αιρτον Σένα”. Δημιουργήθηκε από την αδερφή του Βιβιάνε, λίγο μετά τον πρόωρο θάνατο του Βραζιλιάνου θρύλου. Η ιδέα ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος, που θα φρόντιζε την εκπαίδευση και τον βιοπορισμό των νεαρών συμπατριωτών του. Σήμερα το Ίδρυμα βοηθά πάνω από μισό εκατομμύριο άστεγα παιδιά. Αυτο ακριβώς που θα ήθελε και εκείνος. Ένας σύγχρονος Άγιος για όλους τους βραζιλιάνους. Στην ολοκλήρωση των δέκα χρόνων από το θάνατό του διοργανώθηκε φιλανθρωπικός αγώνας ποδοσφαίρου, στο οποίο παραβρέθηκαν πάνω από 10.000 άτομα. Στον αγώνα αυτό πήραν μέρος οι πιλότοι Μίκαελ Σουμάχερ, Ρούμπενς Μπαρικέλο και Φερνάντο Αλόνσο, καθώς και μεγάλοι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές όπως οι... Ντούνγκα, Καρέκα και Ταφαρέλ, το ματς έληξε 5-5 με την αδερφή του Σένα, να κάνει τη σέντρα. Η εθνική ομάδα της Βραζιλίας αφιέρωσε το Μουντιάλ του 1994 το οποίο κατέκτησε στη μνήμη του. * Μετά από τον θάνατό του έγινε γνωστό ότι είχε δώσει πολλα εκατομμύρια δολάρια σε φτωχές οικογένειες της Βραζιλίας, κάτι το οποίο δεν είχε κάνει γνωστό στον κόσμο. * Στη Βραζιλία διατηρούσε ένα ινστιτούτο, στο οποίο είχε διαθέσει 80.000.0000 δολάρια, ώστε να μορφώνονται τα παιδιά της πατρίδας του, ενώ ταυτόχρονα λειτουργούσε ως κοινωνικό κέντρο που βοηθούσε ανθρώπους να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους. Επίσης σε όλα τα γήπεδα της Βραζιλίας τήρησαν όλοι ενός λεπτού σιγή για τον χαμό του και κάτι παραπάνω. Αξίζει να τονίσουμε ότι από τις 29 Απριλίου έως τις 8 Μαίου είναι ένα εφιαλτικό δεκαήμερο στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού καθώς χάθηκαν 2 πιλότοι, Ρατσενμπέργκερ και Σένα, ο πρώτος μάλιστα στην στροφή που πήρε το όνομα Ζίλ Βιλνέβ του τελευταίου πιλότου που χάθηκε το 1982 πριν τον Αυστριακό, Ο Μπετένγκα και ο Τοιβόνεν με τον συνοδηγό του στο Ράλι Κορσικής, και ο Ζίλ Βιλνέβ στο Γκραν πρι Βελγίου. Και αν προσθέσουμε και τον θάνατο του Νίκι Λάουντα τότε μιλάμε για έναν μαύρο Μάιο για τα μηχανοκίνητα σπορ. Με την φυγή όμως του Άιρτον Σένα έγινε μια θυσία με στόχο την καλυτέρευση των συστημάτων ασφαλείας και το να βελτιωθούν τα μονοθέσια. Επίσης μην ξεχνάμε ότι στους αγώνες όλων των μηχανοκίνητων αθλητισμών έχουν σημειωθεί πάρα πολύ λίγοι θάνατοι από ότι στους δημόσιους δρόμους παγκοσμίως. Και αυτό κάτι σημαίνει. Άιρτον Σένα μάλλον καλά έκανες και έφυγες από αυτή την ζωή τόσο νωρίς. Όπως δήλωνες και εσύ άλλωστε η ψυχή έφυγε από το σώμα και κατέληξε στην αιωνιότητα και σε μια νέα μετενσάρκωση. Ήσουν πολύ μεγάλος από όλους μας και κυρίως από κάτι ανθρωπάκια. Εκεί που είσαι θα τρέχεις και πάλι με όλους τους μεγάλους. Γιατί οι αγώνες και τα χόμπι και φυσικά κάνοντας τα και επάγγελμα είναι μια έκφραση ελευθερίας. Είναι η ίδια η ζωή. Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Μανδρέκας Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης πραγματοποίησε άλλη μία σπουδαία εμφάνιση, αυτήν τη φορά στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής, κατέκτησε την κορυφή της "γηραιάς ηπείρου" και έγραψε ιστορία.
Ο Λευτέρης Πετρούνιας ολοκλήρωσε ακόμα έναν θρίαμβο, στο Ρίμινι της Ιταλίας. Ο 33χρονος αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στους κρίκους. Το αψεγάδιαστο πρόγραμμά του, του χάρισε βαθμολογία 15.000, επιβεβαιώνοντας έτσι τον τίτλο του… άρχοντα των κρίκων. Τώρα πια έγινε ο μοναδικός αθλητής που έχει κατακτήσει επτά χρυσά ευρωπαϊκά μετάλλια στο ίδιο αγώνισμα. Κάπως έτσι άφησε πίσω του τον Ούγγρο Κριστιάν Μπέργκι, ο οποίος μετράει έξι στον πλάγιο ίππο. Το ασημένιο μετάλλιο κέρδισε ο Αζέρος Νικίτα Σιμόνοφ με 14,900 βαθμούς, υπερισχύοντας στην ισοβαθμία με τον περσινό νικητή, τον αιγυπτιακής καταγωγής, αλλά αγωνίζεται για την Τουρκία, Άντεμ Ασίλ, ο οποίος πήρε επίσης 14,900 βαθμούς αλλά έμεινε 3ος επειδή είχε χαμηλότερο επιμέρους βαθμό εκτέλεσης ΠΗΓΗ ertsports.gr Η πρόταση να επεκταθεί το σύστημα βαθμολόγησης, προκειμένου να βαθμολογούνται οι πρώτοι δώδεκα οδηγοί σε κάθε γκραν πρι, τροποποιήσεις στους τεχνικούς και αθλητικούς κανονισμούς, καθώς και οι δοκιμές ενόψει της σεζόν του 2025 ήταν κάποια από τα θέματα που συζητήθηκαν στη δεύτερη συνεδρίαση της Επιτροπής της Φόρμουλα Ένα. Αυτή πραγματοποιήθηκε σήμερα (25/4) και σε αυτή προήδρευσαν ο διευθυντής μονοθεσίων της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου (FIA), Νικόλας Τομπάζης, και ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Φόρμουλα Ένα, Στέφανο Ντομενικάλι.
Το ισχύον σύστημα βαθμολόγησης της Φόρμουλα Ένα, το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 2010, επιβραβεύει τους πρώτους δέκα οδηγούς σε κάθε γκραν πρι ως εξής: 25-18-15-12-10-8-6-4-2-1. Βάσει της πρότασης που κατατέθηκε, θα βαθμολογούνται οι πρώτοι 12 «πιλότοι» σε κάθε αγώνα ως εξής: 25-18-15-12-10-8-6-5-4-3-2-1. Τα μέλη της Επιτροπής συζήτησαν την πρόταση αυτή και συμφωνήθηκε ότι απαιτείται περαιτέρω ανάλυση των προτεινόμενων αλλαγών, προκειμένου να παρουσιαστεί μια πρόταση στη συνεδρίαση της Επιτροπής της Φόρμουλα Ένα τον Ιούλιο. Στο μεταξύ, συμφωνήθηκε ότι η πρόταση για τις ημερομηνίες και τον τόπο διεξαγωγής των δοκιμών ενόψει της νέας σεζόν θα παρουσιαστεί στην επόμενη συνεδρίαση. Όλες οι αλλαγές κανονισμών υπόκεινται σε έγκριση από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Μηχανοκίνητου Αθλητισμού. ΠΗΓΗ ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ Ο Έιντριαν Νιούι αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Red Bull, μετά από (σχεδόν) δύο δεκαετίες ως επικεφαλής σχεδιαστής στην ομάδα της Φόρμουλα Ένα. Σε αυτό το διάστημα ο 65χρονος Βρετανός διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη σχεδίαση των μονοθεσίων, τα οποία οδήγησαν τους Σεμπάστιαν Φέτελ και Μαξ Φερστάπεν σε συνολικά επτά πρωταθλήματα οδηγών και έξι τίτλους κατασκευαστών για λογαριασμό της αυστριακής ομάδας. Μολονότι μόλις πέρυσι υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη Red Bull, το μέλλον του Νιούι στο Μίλτον Κινς (σ.σ. εκεί βρίσκεται η «βάση» της ομάδας) έχει γίνει τις τελευταίες εβδομάδες αντικείμενο έντονης φημολογίας.
Η Red Bull εξακολουθεί να... μαστίζεται από τη συνεχιζόμενη εσωτερική διαμάχη εξουσίας ανάμεσα στην πλευρά της επιχείρησης από την Ταϊλάνδη, η οποία υποστηρίζει τον επικεφαλής της ομάδας της Φόρμουλα Ένα, Κρίστιαν Χόρνερ, και την αυστριακή πλευρά, συμπεριλαμβανομένου του συμβούλου της ομάδας, Χέλμουτ Μάρκο. Το θέμα ήρθε στο προσκήνιο στην έναρξη της τρέχουσας σεζόν, ύστερα από εσωτερική έρευνα για καταγγελίες περί ανάρμοστης συμπεριφοράς από τον Χόρνερ εναντίον γυναίκας υπαλλήλου, μια έρευνα που απέρριψε τους ισχυρισμούς εναντίον του 50χρονου Βρετανού. Ο Νιούι φέρεται δυσαρεστημένος από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό της Red Bull και το... σίριαλ γύρω από τον Χόρνερ, με αποτέλεσμα, όπως αναφέρουν ΜΜΕ του εξωτερικού που επικαλούνται πηγές με γνώση του θέματος, να πήρε την απόφαση-σοκ να ενημερώσει τη διοίκηση ότι επέλεξε να αποχωρήσει. Εφόσον επιβεβαιωθεί, η είδηση αυτή αποτελεί τεράστιο «πλήγμα» για τη Red Bull, η οποία δείχνει αυτή τη στιγμή πως οδεύει σε άλλο ένα «νταμπλ» τίτλων με τον Μαξ Φερστάπεν στο τιμόνι της κυρίαρχης RB20. Ο Φερστάπεν έχει συμβόλαιο με την ομάδα έως το τέλος του 2028, αλλά ξεκαθάρισε, με δηλώσεις του τις τελευταίες εβδομάδες, ότι το μέλλον του στη Red Bull εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα παραμείνουν στη θέση τους όλοι οι «πυλώνες» της επιτυχίας της. Είναι ανεπίσημα γνωστό ότι ο Ολλανδός οδηγός έχει στο συμβόλαιό του ρήτρα αποχώρησης, σε περίπτωση που ο Μάρκο αποχωρήσει από την ομάδα, ωστόσο δεν είναι γνωστό αν υπάρχει στη συμφωνία του παρόμοιος όρος για ενδεχόμενη αποχώρηση του Νιούι. Η επόμενη κίνηση του Νιούι δεν είναι ακόμη γνωστή. Ο 65χρονος δέχθηκε μια μεγάλη οικονομική πρόταση από τον ιδιοκτήτη της Aston Martin, Λόρενς Στρολ, στη διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου της Σαουδικής Αραβίας, ενώ βρίσκεται από καιρό στο «στόχαστρο» της Ferrari, τις προσπάθειες της οποίας να τον εντάξει στο δυναμικό της έχει απορρίψει στο παρελθόν. Στο παρελθόν, ο Νιούι σχεδίασε τη Williams που βοήθησε τον Ντέιμον Χιλ να στεφθεί πρωταθλητής οδηγών το 1996. Ακολούθως μεταπήδησε στη McLaren, όπου και εκεί «γεύθηκε» επιτυχίες, καθώς συνέλαβε τις ιδέες σχεδίασης των μονοθεσίων, με τα οποία ο Μίκα Χάκινεν πανηγύρισε τον τίτλο το 1998 και το 1999. Έμεινε στην ομάδα από το Γουόκινγκ μέχρι που η Red Bull τον έπεισε να ενταχθεί στο φιλόδοξο πρότζεκτ της το 2006. ΠΗΓΗ ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ Το Γκραν Πρι της Μαλαισίας για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 ολοκληρώθηκε άδοξα λόγω καταρρακτωδών βροχών! Με τη διεξαγωγή 31 από τους 56 γύρους στην πίστα της Σεπάνγκ η βροχές δεν επέτρεπαν τη συνέχεια του αγώνα, με επακόλουθο τη διακοπή του. Νικητής αναδείχθηκε ο Τζένσον Μπάτον της Brawn GP, με τους Νικ Χέιντφιλντ και Τίμο Γκλοκ να συμπληρώνουν το βάθρο, με αξιοσημείωτο ότι στις 10 βαθμολογούμενες θέσεις δόθηκαν οι μισοί βαθμοί από τους προβλεπόμενους.
ΠΗΓΗ match.cy Ο Λιούις Χάμιλτον εξέφρασε σήμερα την άποψη ότι ο Σεμπάστιαν Φέτελ θα ήταν μια «καταπληκτική επιλογή» για τη Mercedes, καθώς η γερμανική ομάδα της Φόρμουλα Ένα αναζητά τον αντικαταστάτη του Βρετανού για το 2025. Ο 36χρονος Γερμανός, ο οποίος αποχώρησε από την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού στο τέλος του 2022, δήλωσε χθες στην τηλεόραση του Sky Sports ότι είναι «δυνητικά» στην αγορά για μια θέση οδηγού αγώνων το 2025 και πως μιλάει με το «αφεντικό» της Mercedes, Τότο Βολφ, και άλλους επικεφαλής ομάδων. Μάλιστα, ο τετράκις παγκόσμιος πρωταθλητής της Φόρμουλα Ένα τέσταρε πρόσφατα το υπεραυτοκίνητο Porsche 963 Hypercar, στη διάρκεια δοκιμής 36 ωρών που έλαβε χώρα στην Ισπανία για λογαριασμό της Porsche Penske Motorsport.
«Θα ήθελα πολύ να επιστρέψει ο Σεμπ και νομίζω ότι θα ήταν μια καταπληκτική επιλογή για την ομάδα» τόνισε ο Χάμιλτον, ο οποίος θα ενταχθεί στη Ferrari την επόμενη σεζόν, σε συνέντευξη Τύπου στην πίστα της Σουζούκα ενόψει του κυριακάτικου (7/4) γκραν πρι της Ιαπωνίας. Ο επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής υπογράμμισε ακόμη ότι ο Φέτελ θα ταίριαζε καλά στη Mercedes και πως οι αγωνιστικές περγαμηνές και οι αξίες του Γερμανού θα έδιναν ώθηση σε μια ομάδα, η οποία προσπαθήσει να επιστρέψει στο επίπεδο που της επέτρεψε να πανηγυρίσει επτά διαδοχικά πρωταθλήματα οδηγών το διάστημα 2014-2020. Υπενθυμίζεται ότι η Mercedes είχε για τελευταία φορά Γερμανό οδηγό τον Νίκο Ρόσμπεργκ, ο οποίος αποχώρησε από την ενεργό δράση, λίγες ημέρες αφότου στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής για το 2016. Ο Χάμιλτον έχει χαρακτηρίσει στο παρελθόν τον Φέτελ ως τον αγαπημένο αντίπαλό του στη Φόρμουλα Ένα όλα αυτά τα χρόνια. Ο Γερμανός κατετάγη δεύτερος πίσω από τον Χάμιλτον στα πρωταθλήματα οδηγών του 2017 και του 2018. ΠΗΓΗ ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ Διεξάχθηκε για πρώτη φορά Γκραν Πρι στο Μπαχρέιν, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1. Ο αγώνας στην πίστα του Σακχίρ ήταν θεαματικός, με τη Ferrari να κάνει το 1-2, έχοντας ως πρωταγωνιστές τους Μίκαελ Σουμάχερ και Ρούμπενς Μπαριτσέλο, ενώ τις θέσεις στο βάθρο συμπλήρωσε ο Τζένσον Μπάτον με την BAR-Honda. Ο ομόσταυλός του Τακούμα Σάτο μπήκε στα πιτς λόγω ζημιάς που προκλήθηκε στο μονοθέσιό του και έχασε την ευκαιρία να ανέβει για πρώτη φορά στο βάθρο, καθώς τερμάτισε στην 5η θέση.
ΠΗΓΗ match.cy Η McLaren ανακοίνωσε την ένταξη του 13χρονου Λουίς Χάμιλτον στην ακαδημία οδηγών της. Με την οικονομική στήριξη της ομάδας, ο ανερχόμενος Βρετανός διακρίθηκε πολλάκις στα καρτ και ακολούθως μεταπήδησε στους αγώνες της Φόρμουλα 1. Η πρώτη του σεζόν το 2007 ήταν εντυπωσιακή και κατέλαβε τη 2η θέση, ενώ τον επόμενο χρόνο αναδείχθηκε για πρώτη φορά παγκόσμιος πρωταθλητής. Από το 2013 αγωνίζεται με την ομάδα της Mercedes Benz, με την οποία κατέκτησε άλλους 6 τίτλους (2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020). Είναι ο ρέκορντμαν σε τίτλους μαζί με την Μίκαελ Σουμάχερ, ενώ θεωρείται ο πιο επιτυχημένος πιλότος στην ιστορία της Φόρμουλα 1. Μετρά 103 νίκες και 197 παρουσίες στην πρώτη τριάδα, κατέχει το ρεκόρ με τις περισσότερες pole position στην ιστορία του αθλήματος (104).
ΠΗΓΗ Match.cy |
|