Λίγα λόγια για το ΜιλάνοΤο Μιλάνο αποτελεί τη πρωτεύουσα της Λομβαρδίας και είναι η μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή και η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της χώρας μετά την Ρώμη. Ιδρύθηκε το 400 π.Χ. από τους Γαλάτες και κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 196 π.Χ. Αποτελεί το βιομηχανικό και οικονομικό κέντρο της Ιταλίας. Η οικονομική σπουδαιότητα της πόλης αυξήθηκε σημαντικά απ' το 1870, που έγινε βιομηχανικό κι εμπορικό κέντρο και στις επιχειρήσεις της απασχολούνται πάνω από 650.000 εργάτες. Πρώτη στάση στην πλατεία DuomoΗ Πιάτσα ντελ Ντουόμο κυριαρχείται από τον Καθεδρικό Ναό του Μιλάνου. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλεως τόσο με τη γεωγραφική έννοια, όσο και με τη μεταφορική, ως το πολιτιστικό και κοινωνικό της κέντρο. Το σχήμα της είναι ορθογώνιο παραλληλόγραμμο και έχει συνολική έκταση 17.000 m2. Πλαισιώνεται από μερικά από τα σημαντικότερα κτήρια του Μιλάνου, ενώ αποτελεί το μέρος που συγκεντρώνει τον τουρισμό της πόλεως. Σε απόσταση αναπνοής θα βρείτε το Duomo, την Γκαλερία αλλά και την σκάλα του Μιλάνου. Το DuomoO καθεδρικός του Μιλάνου είναι αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου και αποτελεί έδρα του αρχιεπισκόπου Μιλάνου. Ο γοτθικός καθεδρικός χρειάστηκε σχεδόν έξι αιώνες για να ολοκληρωθεί. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία στην Ιταλία, αφού η βασιλική του Αγίου Πέτρου βρίσκεται στο Βατικανό, και τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο. Βγαίνοντας απο το μετρό το να βλέπεις αυτό το υπέροχο κτήριο είναι μια μοναδική εμπειρία. Αλλά για να δείτε όλο το μεγαλείο του αξίζει να επισκεφτείτε την ταράτσα αλλά και το εσωτερικό του. Η ταράτσα Το εσωτερικό Η Γκαλερία Βιτόριο Εμανουέλε Β΄Η Γκαλερία είναι εμπορικό κέντρο το οποίο στεγάζεται σε μια τετραώροφη διπλή στοά με γυάλινη οροφή, η οποία σχεδιάστηκε το 1861 και χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Τζουζέπε Μενγκόνι ανάμεσα στο 1865 και το 1877. Έχει πάρει το όνομά της από τον Βίκτορα Εμμανουήλ Β΄, τον πρώτο βασιλιά του βασιλείου της Ιταλίας. Είναι ακριβώς δίπλα στο Duomo και έτσι ήταν το τέλειο μέρος για έναν γρήγορο καφέ στο "Marchesi 1824" βλέποντας απο ψηλά τον κόσμο να περνάει. Η Σκάλα του ΜιλάνουΗ Σκάλα του Μιλάνου είναι ένα από τα πιο διάσημα οπερατικά θέατρα στον κόσμο και είναι γνωστό ως Ο ναός της όπερας. Πήρε την ονομασία της από την ομώνυμη πλατεία του Μιλάνου όπου και βρίσκεται. Τα κύρια καλλιτεχνικά δρώμενα του θεάτρου, είναι η όπερα, οι παραστάσεις μπαλέτου και οι συναυλίες κλασικής μουσικής. Αν επιθυμείτε να την επισκεφθείτε πρέπει να προμηθευτείτε τα εισιτήρια σας εγκαίρως γιατί οι θέσεις εξαντλούνται πολύ γρήγορα. Ο Μυστικός ΔείπνοςΗ τοιχογραφία αριστούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι με τίτλο "Ο Μυστικός Δείπνος", που τη ζωγράφισε στα τέλη του 15ου αιώνα. Το να βρει κανείς εισιτήρια για το συγκεκριμένο μουσείο είναι λίγο πιο δύσκολο απο το να βρεις εισιτήριο για τον φετινό τελικό του UEFA Europa Conference League. Τελικά με την βοήθεια της τύχης αλλά και με υπομονή τα καταφέραμε. Το Κάστρο των Σφόρτσα και η Αψίδα της ΕιρήνηςΤο Κάστρο των Σφόρτσα χτίστηκε κατά τον 15ο αιώνα από τον Φραγκίσκο Σφόρτσα, Δούκα του Μιλάνου, επάνω στα ερείπια οχυρώσεων που χρονολογούνταν από τον 14ο αιώνα. Αργότερα ανακαινισμένο και επεκταμένο, στη διάρκεια του 16ου και του 17ου αιώνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα φρούρια στην Ευρώπη. Ανακατασκευασμένο σε σημαντικό βαθμό από τον Λούκα Μπελτράμι την περίοδο 1891-1905, φιλοξενεί σήμερα αρκετά από τα μουσεία και τις συλλογές έργων τέχνης της πόλης του Μιλάνου. Η αψίδα της Ειρήνης χτίστηκε το 1807 υπο τη διοίκηση του Ναπολέοντα. Αυτή η "αψίδα" είναι στο σημείο που η οδός Σεμπιόνε ενώνει το Μιλάνο με το Παρίσι. Απογευματάκι στο NavigliΤο Navigli είναι ένα σύστημα διασυνδεδεμένων καναλιών μέσα και γύρω από το Μιλάνο, που χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Είναι γεμάτο απο τουρίστες και μαγαζάκια σε όλο το μήκος του, και προσφέρει το καλύτερο ηλιοβασίλεμα της πόλης. Μίλαν-Ρόμα: Europa League στο San SirroΌπως ξέρετε καλά, ταξιδάκι "Άμπαλων" χωρίς ποδόσφαιρο δεν γίνεται. Η τύχη μας χαμογέλασε για ακόμη μια φορά και έτσι ο πρώτος εκ των δύο αγώνων της Μίλαν με την Ρόμα για το Europa League ήταν εντός έδρας στο San Sirro και έτσι εμείς αλλά και πάνω απο 75000 φίλαθλοι απολαύσαμε το παιχνίδι απο τις κερκίδες. Μονοήμερη στην λίμνη ΚόμοΗ τελευταία ημέρα του ταξιδιού μας ήταν αφιερωμένη στην λίμνη Κόμο. Ακολουθώντας το άρθρο του travelfox.gr επιβιβαστήκαμε νωρίς το πρωί στο τρένο για το Κόμο. ΚόμοΦτάνοντας στο Κόμο κατευθυνθήκαμε αμέσως προς τα εκδοτήρια εισιτήριων του καραβιού για το Μπελλάτζο. Οι ουρές στην λίμνη Κόμο είναι τεράστιες ακόμα και αν πας σε μια εποχή που η τουριστική κίνηση είναι πιο μειωμένη. Μετά απο μιάμιση ώρα καταφέραμε και πήραμε το εισιτήριο και έτσι είχαμε λίγο χρόνο για να πάρουμε το τελεφερίκ για το Brunatte για να απολαύσουμε το Κόμο απο ψηλά. Η ουρά για το τελεφερίκ ήταν επίσης τεράστια με αποτέλεσμα να πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα και απο τον Γιουσέιν Μπολτ για να προλάβουμε το καράβι για το Μπελλάτζο. ΜπελλάτζοΑφού καταφέραμε και επιβιβαστήκαμε στο καράβι, ξεκινήσαμε το ταξίδι απολαμβάνοντας την θέα και τα μαγευτικά χωριά κατά μήκος της λίμνης. Μετά απο αρκετές στάσεις φτάσαμε στο προορισμό μας, το Μπελλάτζο το οποίο βρίσκεται στο ακρωτήριο της χερσαίας μάζας που χωρίζει τη λίμνη Κόμο στα δύο. Πρώτο μέλημα μας να πάρουμε ακτοπλοϊκά εισιτήρια για την Βαρέννα απο όπου και θα παίρναμε το τρένο της επιστροφής για το Μιλάνο. Για ακόμη μια φορά η αναμονή στην ουρά ξεπέρασε την μία ώρα αλλά ευτυχώς είχαμε αρκετό χρόνο για να εξερευνήσουμε τα σοκάκια και τα μαγαζάκια του χωριού. ΒαρένναΑφήνοντας πίσω μας το Μπελάτζο, η Βαρέννα η οποία είναι κτισμένη στις ανατολικές ακτές της λίμνης Κόμο και ακριβώς απέναντι, μας μάγεψε αμέσως. Χωρίς την τρέλα και τον χαμό των τουριστών η Βαρέννα προσφέρει στιγμές ηρεμίας και ξεκούρασης. Οι υπέροχες πλατείες, τα ανθοστόλιστά σοκάκια και τα υπέροχα εστιατόρια με την υπέροχη θέα στην λίμνη μένουν ανεξίτηλα στην μνήμη σας. Το highlight βεβαίως ήταν το ηλιοβασίλεμα που ήταν σαν να ζωγράφιζε με έναν μοναδικό τρόπο το ήδη υπέροχο τοπίο. Η επιστροφή φυσικά και έγινε με το τελευταίο τρένο ώστε να μην χάσουμε στιγμή απο αυτή την αξέχαστη ημέρα.
Οπότε αν θέλετε ένα γρήγορο και οικονομικό ταξιδάκι "Μιλάνο είναι για σένα! ΠΑΜ! Με πληροφορίες απο wikipedia
0 Comments
 Στη Βαρκελώνη χτυπάει δυνατά η καρδιά της Καταλονίας. Μια Ισπανική πόλη με θάλασσα, έντονη νυχτερινή ζωή και νόστιμο φαγητό αλλά και έντονο αθλητικό ενδιαφέρον. Στην πόλη που κάποτε έζησαν ο Dali, o Miró και ο Gaudí, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα τους μέχρι σήμερα, θα βρεις πολλά πράγματα να σε συναρπάσουν, από την παλιά πόλη, μέχρι τη Μπαρτσελονέτα και τα tapas bars που σφύζουν από ζωή, στην πόλη που δεν βαριέσαι ποτέ! Έτσι και εμείς δεν χάσαμε την ευκαιρία για μερικές μέρες "χαλάρωσης" στην μαγευτική Βαρκελώνη. Day 1Πρώτη στάση η πλατεία της Καταλονίας που θεωρείται το κέντρο της πόλης της Βαρκελώνης. Η κατασκευή της ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα. Έχει έκταση 50.000 τμ και τη στολίζουν συντριβάνια, αγάλματα και πάρα πολλά περιστέρια! Υπάρχουν έξι ομάδες γλυπτών κατά μήκος της πλατείας που αντιπροσωπεύουν τις 4 καταλανικές πρωτεύουσες, τη σοφία και το μόχθο. Δεύτερη στάση η La Rambla η οποία θεωρείται ο πιο γνωστός δρόμος στο κέντρο της Βαρκελώνης. Ένας δεντρόφυτος πεζόδρομος που εκτείνεται για 1,2 χιλιόμετρα συνδέοντας την πλατεία της Καταλονίας με το μνημείο του Χριστόφορου Κολόμβου στο Port Vell. Προχωρώντας στην La Rambla συναντάς την La Boqueria. Είναι μια μεγάλη δημόσια αγορά στην περιοχή Ciutat Vella της Βαρκελώνης και ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης. Εκεί μπορείς να αγοράσεις σχεδόν τα πάντα. Επόμενη στάση μα φυσικά η Sagrada Familia και ο πύργος του Πάθους με την απίθανη θέα. Η εκκλησία της Αγίας Οικογενείας (στα Ελληνικά) είναι μια μεγάλη ρωμαιοκαθολική εκκλησία, σχεδιασμένη από τον Καταλανό αρχιτέκτονα Αντόνι Γκαουντί. Αν και ημιτελής, η εκκλησία αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και τον Νοέμβριο του 2010 εγκαινιάστηκε και καθαγιάστηκε από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ και έγινε βασιλική. Αν και η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια είχε ξεκινήσει το 1882, όταν το έργο ανέλαβε ο Γκαουντί το 1883, τη μεταμόρφωσε με το αρχιτεκτονικό και μηχανικό στυλ του συνδυάζοντας το γοτθικό ρυθμό και μορφές μοντερνισμού με φιλόδοξες διαρθρωτικές κολόνες και αψίδες. Ο Γκαουντί αφιέρωσε τα τελευταία του χρόνια στο έργο και όταν πέθανε το 1926, λιγότερο από το ένα τέταρτο του έργου είχε ολοκληρωθεί. Η κατασκευή της Σαγράδα Φαμίλια προχώρησε με αργούς ρυθμούς καθώς βασιζόταν σε ιδιωτικές δωρεές, διακόπηκε από τον Ισπανικό Εμφύλιο και επανέκτησε περιοδική πρόοδο τη δεκαετία του 1950. Η κατασκευή πέρασε τη μέση το 2010, με μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις να παραμένουν και μια αναμενόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2026 στην επέτειο 100 χρόνων από τον θάνατο του Γκαουντί. Μετά σειρά είχε το Πάρκο Γκουέλ, ένα δημόσιο πάρκο με κήπους και αρχιτεκτονικά στοιχεία στη νότια πλαγιά του όρους Καρμέλο, στους πρόποδες της οροσειράς Σιέρα δε Κολσερόλα. Δημιουργηθηκε ως μέρος της αστικοποίησης της περιοχής και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Άντονι Γκαουντί. Κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 1900 και το 1914 και άνοιξε σαν δημόσιο πάρκο το 1926. Τέλος για το κλείσιμο της πρώτης ημέρας επισκεφθήκαμε κάποια απο τα πιο περίτεχνα σπίτια της πόλης. Την Casa Battlo, Casa Mila και την Casa Vicens Day 2Το πρωινό της δεύτερης ημέρας το group μας μοιράστηκε μεταξύ του Μουσείου του Πικάσο αλλά και του λόφου Tibidabo. -Το Μουσείο του Πικάσο στη Βαρκελώνη και η γκαλερί που περιλαμβάνει, διαθέτουν τη μεγαλύτερη συλλογή παγκοσμίως με 4.251 έργα τέχνης του διάσημου ζωγράφου. Άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό στις 9 Μαρτίου το 1963 και ήταν τότε το πρώτο μουσείο στον κόσμο, αφιερωμένο στον διάσημο ζωγράφο. -Το Tibidabo Amusement Park είναι ένα λούνα παρκ που βρίσκεται στο Tibidabo στην κορυφογραμμή Collserola στη Βαρκελώνη. Το πάρκο χτίστηκε το 1899 και είναι από τα παλαιότερα στον κόσμο που εξακολουθεί να λειτουργεί. -Ο Ναός της Ιερής Καρδιάς (Expiatori del Sagrat Cor) είναι μια ρωμαιοκαθολική εκκλησία και μικρή βασιλική που βρίσκεται στην κορυφή του όρους Tibidabo. Το κτίριο είναι έργο του Καταλανού αρχιτέκτονα Enric Sagnier και ολοκληρώθηκε από τον γιο του Josep Maria Sagnier i Vidal. Το μεσημεράκι το group ενώθηκε ξανά και έτσι όλοι μαζί χαθήκαμε στα σοκάκια της Γοτθικής συνοικίας τα οποία είναι γεμάτα με μοντέρνα μπαρ, κλαμπ και καταλανικά εστιατόρια. Δύο απο τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Γοτθικής συνοικίας είναι ο Καθεδρικός ναός αλλά και γέφυρα Pont del Bisbe. Αφήνοντας πίσω την Γοτθική συνοικία κατευθυνθήκαμε προς το Parc de la Ciutadella οπού για δεκαετίες μετά τη δημιουργία του στα μέσα του 19ου αιώνα ήταν ο μοναδικός χώρος πρασίνου της πόλης. Τα 77 στρέμματα περιλαμβάνουν τον ζωολογικό κήπο της πόλης , το Palau del Parlament de Catalunya, μια μικρή λίμνη, μουσεία και ένα μεγάλο σιντριβάνι σχεδιασμένο από τον Josep Fontserè. Γυρνώντας προς το σπίτι φυσικά και περάσαμε απο την Αψίδα του Θριάμβου. Χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Γιόζεπ Μπιλασέκα ι Κασανόβας, με σκοπό, να χρησιμοποιηθεί ως η πύλη της πόλης για την πρώτη παρουσίαση διεθνών σχέσεων της Βαρκελώνης, το 1888. Οι διαστάσεις της είναι: 29,80 x 27,70 x 12,40 m. Day 3Η τρίτη ημέρα ή αλλιώς ημέρα του αθλητισμού (για εμάς) είχε πλούσιο αθλητικό περιεχόμενο. Για ακόμη μια φορά η ομάδα διασπάστηκε με κάποιους να επιλέγουν ποδηλατάδα στην παραλία Barceloneta ενώ άλλους να διαλέγουν το Μουσείο της Barcelona. Οι ντόπιοι επισκέπτονται την παραθαλάσσια γειτονιά της La Barceloneta για σέρφινγκ και ηλιοθεραπεία στην παραλία Sant Sebastià, αλλά και για φαγητό σε υπαίθρια εστιατόρια με θαλασσινά και παραδοσιακά μπαρ με τάπας. Πολυτελή σκάφη γεμίζουν τις λαμπερές μαρίνες, όπως το συγκρότημα Port Olímpic, το οποίο συνδέεται με την παραλία με έναν πεζόδρομο περιστοιχισμένο με φοίνικες. Το μουσείο της Barcelona εγκαινιάστηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1984 υπό την προεδρία του Josep Lluís Nuñez. Το 2000, το μουσείο μετονομάστηκε σε Μουσείο Προέδρου Nuñez υπό την προεδρία του διαδόχου του, Joan Gaspart. Στις 15 Ιουνίου 2010, το μουσείο άνοιξε ξανά μετά από μακρά αναδιάρθρωση. Το μεσημεράκι η ομάδα συναντήθηκε ξανά και μετά απο μια εναέρια βόλτα με το τελεφερίκ του Monjuic, ο προορισμός ήταν ένας... Το Ολυμπιακό στάδιο της Βαρκελώνης για τον αγώνα Barcelona-Shakhtar Donetsk για το Uefa Champions League. Μετά την νίκη της Barcelona επι της Ουκρανικής ομάδας είχε έρθει η ώρα για φαγητό. Κατεβαίνοντας απο το γήπεδο ακολουθώντας τους φιλάθλους φτάσαμε στην Ισπανική πλατεία οπού απολαύσαμε το δείπνο μας ένα εστιατόριο το οποίο ήταν στην ταράτσα ενός εμπορικού κέντρου το οποίο πριν χρόνια ήταν αρένα ταυρομαχιών. Day 4Η δυσάρεστη ημέρα της επιστροφής. Φεύγοντας το πρωί απο το σπίτι πήραμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο γεμάτοι με αναμνήσεις απο αυτό το υπέροχο ταξίδι. Τα πλάνα για το επόμενο έχουν ήδη ξεκινήσει. Τα λέμε σύντομα!  Ένας απο τους πιο διάσημους φυσιολατρικούς προορισμούς είναι φυσικά τα Τζουμέρκα τα οποία αποτελούν έναν βιότοπο μοναδικής ομορφιάς και γοητείας, πάνω στο συναρπαστικό ανάγλυφο της Πίνδου. Έτσι αφού εγώ και το "παρεάκι" είμασταν αρκετά τυχεροί να κερδίσουμε όλοι το voucher ¨Τουρισμός για όλους" ο προορισμός ήταν ένας!. Ξεκινώντας το ταξιδάκι μας απο την Κέρκυρα την Παρασκευή πήραμε το καράβι των 16:00 με προορισμό την Ηγουμενίτσα. Μετά απο μια μικρή στάση για τις απαραίτητες προμήθειες ξεκινήσαμε με πρώτη στάση το Γεφύρι της Πλάκας για τις απαραίτητες φωτογραφίες που μπορείτε να δείτε στο slider Αφού πλέον είχε πέσει το σκοτάδι συνεχίσαμε για το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει στο χωριό Καταρράκτης. Το επόμενο πρωί το πρόγραμμα είχε Rafting στον Άραχθο, διανύοντας μια απόσταση περίπου δύο ωρών με σημείο εκκίνησης το Γεφύρι της Πολιτσάς και τερματισμό το Γεφύρι της Πλάκας.  Κατά το μεσημεράκι "στεγνοί πλέον" κατευθυνθήκαμε προς το σπήλαιο της Ανεμότρυπας οπού μοναδικά σμιλευμένοι χρωματιστοί σταλαγμίτες και τρεις λιμνούλες σε αποχρώσεις του γκρι, του ορείχαλκου και του άσπρου, που έχουν σχηματιστεί με την πάροδο των χρόνων και συνθέτουν ένα ονειρικό περιβάλλον φανταστικών προσώπων και αρχιτεκτονικών αριστουργημάτων. Το σπήλαιο έχει τρία επίπεδα. Το υψηλότερο και παλαιότερο έχει καταρρεύσει στο παρελθόν και σώζονται κάποια τμήματά του. Το μεσαίο επίπεδο είναι αυτό που έχει αξιοποιηθεί τουριστικά όπως θα δείτε στο παρακάτω slider. Αφήνοντας πίσω αυτό το υπέροχο σπήλαιο επομένη στάση ήταν το κεφαλοχώρι των Τζουμέρκων "Τα Πράμαντα" που ανήκουν στο Δήμο Βορείων Τζουμέρκων αποτελώντας ταυτόχρονα έδρα τους, χτισμένα σε υψόμετρο 828 μέτρων. Μετά απο μια βόλτα στο χωριό καθίσαμε για φαγητό σε μια απο τις υπέροχες ταβέρνες. Τελικός προορισμός της ημέρας πριν την επιστροφή στο ξενοδοχείο ήταν το Συρράκο.Χτισμένο σε μία πλαγιά του όρους Λάκμος, σε υψόμετρο 1.150 μέτρων, το χωριό είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός και δεν επιτρέπονται μηχανοκίνητα οχήματα με αποτέλεσμα να διατηρείται άθικτο το παραδοσιακό του χρώμα. Η παρουσία οχημάτων επιτρέπεται μέχρι την είσοδο του οικισμού, όπου μία πέτρινη γέφυρα τον συνδέει με τον σύγχρονο δρόμο. Εντούτοις, υπάρχει περιφερειακός δρόμος, ο οποίος οδηγεί στο εσωτερικό του, χωρίς να αλλοιώνει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του. Διατηρεί αναλλοίωτη την παραδοσιακή Ηπειρώτικη αρχιτεκτονική με τα λιθόκτιστα σπίτια, με στέγες από σχιστόλιθο. Μαζί με τους γειτονικούς Καλαρρύτες είναι τα μόνα χωριά που διατηρούν αυτή την αρχιτεκτονική στα νότια του Νομού Ιωαννίνων, κάτι που είναι πιο συνηθισμένο στα βόρεια του Νομού στην περιοχή των Ζαγοροχωρίων. Δεύτερη ΗμέραΗ τελευταία μέρα μας ξεκίνησε απο τους Μαγευτικούς διπλούς καταρράκτες των Τζουμέρκων μόλις 10 λεπτά απόσταση απο το ξενοδοχείο μάς. Στις ρίζες των Αθαμανικών βουνοκορφών βρίσκονται οι δύο εντυπωσιακοί δίδυμοι καταρράκτες που σαν υδάτινοι φύλακες του βουνού κατεβάζουν με δύναμη τα ορμητικά τους νερά. Οι καταρράκτες βρίσκονται κοντά στον οικισμό Κρυοπηγή που ανήκει στο χωριό Καταρράκτης στις δυτικές πλαγιές των Τζουμέρκων. Βρίσκονται σε υψόμετρο 1.360 μέτρων και είναι από τους ψηλότερους καταρράκτες της Ελλάδας. Ο βορινός καταρράκτης (ή ο αριστερός όπως φαίνονται) είναι πιο ορμητικός και έχει ύψος 87 μ., ενώ ο νότιος (στα δεξιά) φτάνει τα 100 μ. Από πάνω τους στέκονται οι βορειοδυτικές κορφές των Τζουμέρκων, δημιουργώντας έτσι ένα μαγευτικό τοπίο. Τα νερά από το βουνό καταλήγουν μετά από μια οφιοειδή πορεία 10 περίπου χιλιομέτρων στον ποταμό Άραχθο. Στην συνέχεια οδηγώντας τον στενό και γεμάτο στροφές δρόμο που κατεβαίνει από τους Καλαρρύτες στα Τζουμέρκα, περάσαμε από ένα μοναστήρι, το οποίο βρίσκεται κυριολεκτικά ακριβώς πάνω από τα κεφάλια των επισκεπτών. Ο λόγος για την Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Κηπίνα. Σφηνωμένο στο στενό άνοιγμα ενός θεόρατου βράχου, το μοναστήρι με τα μικρά ξύλινα παράθυρα και τον γεμάτο κόκκινες πέτρες τοίχο, τραβά αμέσως το βλέμμα κάθε περιηγητή που βρίσκεται στην περιοχή. Μετά απο τόση οδήγηση είχε έρθει η ώρα για πεζοπορία. Το μονοπάτι «Κουιάσα – Πουλιάνα» ανάμεσα απο τα χωριά Καλαρρύτες – Συρράκο είναι μια όμορφη και εύκολη πορεία στα Τζουμέρκα. Πρόκειται για μια σχετικά κυκλική διαδρομή που διασχίζει δυο διαφορετικά και πολύ όμορφα μονοπάτια τα οποία ενώνουν δυο ονομαστά Βλαχοχώρια, το Συρράκο και τους Καλαρρύτες. Αφετηρία αλλά και τελικός προορισμός αυτής της διαδρομής είναι η είσοδος του μονοπατιού της «Κουιάσα – Πουλιάνα» που βρίσκεται πάνω στον τμήμα του επαρχιακού δρόμου που ενώνει τα γειτονικά χωριά Κηπίνα και Καλαρρύτες. Στην αρχή του μονοπατιού συναντήσαμε στο γεφύρι Της Κουιάσας: Ένα πανέμορφο γεφύρι στην κοιλάδα του Χρούσια ποταμού το οποίο η φύση φρόντισε να κρύψει σαν επτασφράγιστο μυστικό. Τελικός προορισμός πριν την επιστροφή μας στην Κέρκυρα ήταν το χωριό Καλαρρύτες.Οι Καλαρρύτες είναι ένας ορεινός οικισμός που βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της γεωτεκτονικής ζώνης της οροσειράς της Πίνδου του Νομού Ιωαννίνων στην Ήπειρο. Είναι κτισμένοι στο χείλος της απότομης χαράδρας που καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, σε υψόμετρο 1200 μ. Απέναντι, στα νοτιοδυτικά του χωριού, βρίσκεται η πλαγιά που ονομάζεται Πουλιάνα. Αν το βλέμμα στραφεί προς τα νότια, θα δει τα βουνά των Τζουμέρκων μέχρι το χωριό Πράμαντα. Ο οικισμός ήκμασε ιδιαίτερα τον 18ο αι. με το εμπόριο (υφαντά, μετάξι από τη Θεσσαλία, ακατέργαστα δέρματα ζώων κ. ά.) και την ανάπτυξη της χειροτεχίας (έργα σε ασήμι και χρυσό). Με πληροφορίες απο Wikipedia.
 Την Κυριακή 27 Νοεμβρίου πραγματοποιήσαμε μια μονοήμερη εξόρμηση στα Ζαγοροχώρια. Συγκεκριμένα το ταξίδι μας ξεκίνησε απο το Πάπιγκο και στην συνέχεια ακολούθησε το Τσεπέλοβο. |
